مثل سنگ سیاهی
دمیدنِِ گل
به کمانِ نقره
افتادنِ کمانِ شما
افتادنِ کمانِ شما
در چشمه
آقای ماه
آقای ماه
و رقصِ ماهی
با کمان
اگر
که‌آب آب بود و شما ماه
اگر
که من پرنده نباشم
و جیرجیرکِ تنها
حالا
نه آب آب و نه ماهی
نه من
نه گل گل و
نه کمان کمان
شما هم آن بالا
نشسته یید
مثلِ سنگِ سیاهی
تهران
آذر ۵۱
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen