آن سایه

آن سایه 

آن سایه خود منم

و آن تناب ِ شن

که می گرفتم و می رفتم


و پشتِ سر هنوز

بارو و نیمه بارو

آن سایه خود منم


وان بادبادکی

که می گرفتم و می رفتم


و پرسه بر فراز جهان می زدم

و آن کلافِ دود

منم




وان خاک خود منم

وان خیش خود منم

و زخمِ تیغه یی


که در زمین و تنم

شیار می زد و می رفت

آن سایه خود منم که در سرِ هر پیچی

خود را به دار می زد و می رفت

و آن تناب

و الیاف آن تناب منم

و آن سراب

منم

آبان ۶۱
از کتاب باران و شیروانی
عکس از رم - جلال سرفراز